Analitiese kubisme was 'n kunsstyl wat in die vroeë 20ste eeu deur Pablo Picasso en Georges Braque ontwikkel is. In hierdie styl word voorwerpe in veelvuldige gesigspunte opgebreek en in terme van hul geometriese vorms ontleed, wat 'n komplekse en abstrakte komposisie tot gevolg het. Die term "analities" verwys na die kunstenaars se fokus op die ontleding en dekonstruering van die onderwerpe wat hulle uitgebeeld het, terwyl "kubisme" verwys na die gebruik van geometriese vorms en kubusse om hierdie onderwerpe voor te stel. Oor die algemeen word analitiese kubisme gekenmerk deur die klem op fragmentasie, veelvuldige standpunte en 'n gedempte kleurpalet.